Je vertalers zijn niet alleen je trouwste en aandachtigste lezers maar ook je trouwste en aandachtigste herschrijvers*. Zo ziet de Britse romanschrijver Lawrence Norfolk de vertalers van zijn werk. Voor de vertaler of vertaalster impliceert dit een dubbele verantwoordelijkheid: ten opzichte van de auteur en ten opzichte van de lezers. Bij het vertalen van fictie is de door de auteur bedachte realiteit richtinggevend. Vertalers en vertaalsters moeten daarvoor beroep doen op hun persoonlijke woordwolk rond ‘inleven’.